Kafaya koydum onun yanına gidecektim.Ne evini biliyordum ne okulunu ama bulurdum elbet. Samete söyledim.O da gelmek istedi. Neyse atladık otobüse geldik şehire. Telefondan navigasyon falan okulunu bulduk ama koskoca universite amk. Melisin fakülteye geldik, bekledik. .

Çıkıyordu gördüm onu.Onu görünce hem midem bulandı hemde gözlerim kamaştı.Ama yanında bi çocuk vardı. Sevgili gibiydiler. Biliyordum bu gibi bi durumla karşılasacağımı ama görünce insan daha kötü oluyor.Iyi ki Samet vardı çünkü ben mantıklı hareket edemiyordum. Beni tutmasa gidip kavga çıkaracaktım. Sanki çocuğun ne suçu varsa.Ama o an insan birşey düşünemiyor beyler. Kalbimdeki acının tarifi yoktu. Meleğim dediğim kız azrailim olmuştu.