Öyle garip bir durumun içindeyim ki! Yüzlerce kişinin başvurduğu işletmeye 2 kişi aldılar!!
O VE BEN! 3 yılımı verdiğim adam! Pişmanlığım!!!

Her gün daha ne kadar kötü olabilir dedikçe daha kötüsü oluyor. Değil aynı işi yapmak, aynı havayı bile solumak istemiyorum!!Ne işi ya ne işi! Birlikte hayalini kurmuştuk burada çalışmanın. Birlikte başvurduk. Birlikte kazandık.
Ama artık birlikte değiliz!!!

Denilecek çok şey vardı ama sadece ' Sen ne biçim bir adammışsın!' diyebildim. Sonra bana adam bile olmadığını kanıtlayan şeyler söyledi!

Bazı zamanlar tek başıma yaşamayı, insanlarla belli mesafede ilişkiler kurmayı, kitaplarımı,kahveyi,tek başıma yemekler hazırlayıp yemeyi öyle seviyorum ki.. insanlar bana acıyarak bakıp iyi misin? diye sorduklarında kötü mü olmalıyım diye düşünüyorum. iyiyim, iyi olmak zorundayım! Bırakın olayım!