Bu sokak kedileri için geçerli değil. Sevgi göremedikleri için sevgiye aç oluyorlar. Zamaninda korkutulup vahşilesmis olanları demiyorum. Neyse efendim evde bir kedi besliyorum ben böyle çakallık boyle şerefsizlik görmedim. Su an aşırı tüy döktüğü bir zaman dilimindeyiz ve pek sevesim gelmiyor her yerim tüy oluyor. Bu şerefsiz az once geldi yüzüme süründü süründü sonra kucağıma yerleşti. Bir sure yattı şuan yalaniyor. Normalde ben bunu alıp sevmek istesem zütünu yırtar sevdirmez 2 dk sonra kalkıp gider ama kendi gelince hiic sormadan gelip kendini sevdiriyor. Bu kedinin çakalligi bununla da bitmiyor. 2 dk tuvalete gitmek için yerimden kalkarım gider oraya oturur. Masanın üzerinde bir şey bırakırım bir daha bulamam atar yere oynar kaybeder. Sana kızar trip atar gider yastığına işer. Ortada kulaklık bırakırsın paramparça eder. Ben boyle bir kedi görmedim. Hayvan resmen dünyaya binlik yapmak için gelmiş. Salam verirsin yemez, sucuk yemez, balık yemez gider karpuz yer çilek yer. Gelen misafir kediden korkuyor diye kapıyı kapatır odanın dışında bırakırsın kapının kulpuna atlar kapıyı açar. Ortada kitap bırakırsın kapağını dişleriyle deler. Bak gene geldi sürünecek şimdi. Ağzım yüzüm tüy oldu kasiniyorum mal mal yüzüme bakıyor. Bir de yatarken aman yanlışlıkla ayağım dışarı çıkmasın direk ısırıyor. Ben evde kedi beslemiyorum cavanar besliyorum zaten. Söyleyeceklerim bu kadar okumazsanız okumayın. Şuan kolumun üzerine yattı ya elime kan gitmiyor buz gibi oldu.