ismim haydar. Neden haydar diye soracaksanız sahibim ilk aldığında sahibimin binasının altındaki haydar ismindeki esnafı sokmuştum. Çok severdi beni. Bende onu severdim. Bana hep spidermanı izletirdi. O kadar güzel di ki hipnoz olmuşçasına hareketsiz oluyordum.

Evet asosyaldim biraz çünkü evimi seviyordum. Sahibim arada pilav verirdi bende ona bakıp 'yanında soğan kır bin' derdim. Anlar mıydı bilmiyorum. Ara sıra sinek ilacı sıkardı bin, kafam bi dünya olurdu. En sevdiğim sanatçı Ankaralı yasemindi. Deli gibi severdim namussuzu. E asosyaliz ne yapalım deli gibi Esra Erol'u izlerdim. Locada oturan Luvrita hanım yok mu o karıya bitiyorum. Sahibim ayda bir beni kuaföre zütürür tüylerime ağda yapardı. Canım acırdı ama olsundu. Saçımı nazi subayı gibi kestirirdim, sebebi mâlûm. Ara sıra kız tavlamak için zincir bağlayıp gezdirirdi muallak. insanlar bizi görünce yolunu değiştiriyordu nedendir bilmem.

Dün evde canım sıkılmıştı. Sahibim de beni güldürmek için hareketler yapıyordu. Kötüydü ama izliyordum yine de. En sevdiğim şarkı olan "Ankaralı yasemin-döktür muazzez"i açtı ve gözümün önümde kuğu bale dansı yaptı taa ki acı sona kadar. CAAAAART diye üstüme bastı arkadaşlar. Arkasından dıbına koyim dedim ama duymadı. Çünkü tarantulaların sesi çok kısıktır.

Bugün beni ikindi namazına müteakip evdeki gelincik çiçeğinin saksısına gömdü. Ama çok geçmeden lanet olası karıncalar yedi. binler ölüyüm ölü bari ölüye saygınız olsun. Diyeceğim o ki arkadaşlar
HAYAT KISA BiZLER ÖLÜYORUZ

not: emek var beyler bi sukuyu fazla gormeyin