tuvalette yerde benim gardiyan abim yatıyordu kanlar içinde cezaevine geldiğimden beri kimi tanıdıysam öldü be niye böyle oluyordu .

adamın cesedinin üstünde bir not vardı o notu aldım ve koşarak yatağıma geçtim artık pgiboloji denen birşey kalmamıştı
her tanıdığım tek tek ölüyordu beyler

not da :

sen kanıtlayamadın biz de öldürdük bu kadar basit
yazıyordu
ama bu adamlar bana veya aileme birşey yapmayacakmıydı
emin olmalıydım ama nasıl bu delikte tıkıldım kaldım içeriden çıkmama kalmış 3 ay daha
görüş gününü beklemek en mantıklısıydı

ve sonunda hafta sonu yani görüş günü geldi

masaya geçtim ve bekliyordum
annem yavaş yavaş gelmeye başladı
ama kardeşim ... lan kardeşim nerede

onun için ben hayatımı gibtim bundan sonra da ona bişey olmasına izin vermezdim boşa mı yaşadım aq bu kadar şeyi hadi ordan lan