uzun zamandır burada değildim. düzeldiğimi sanmıştım. ama eskisi gibi hissediyorum. 'o' acı azalmış olmasına rağmen her zaman oradaydı. tükeniyorum. bu savaşta yeniliyorum. tek bir çıkış yolu var. sonunda beni bekleyen mutlak huzur.
farklı olmak iyi bir şey değil. aptal olup mutlu olmakta bir başarıdır. aptal olup acınası durumda olmak ise tamamen trajedidir. biz aslında gerçek biz değiliz. çocukken çevre, bizi biz yapan şeydir. buda bütün suçun bende olmadığının kanıtıdır.
iç çekiyorum ve artık bitmesini istiyorum. artık mutlu olmak istiyorum. ben bunu hak edecek ne yaptım? neden? boğazım düğümleniyor, konuşacak gücüm kalmıyor. iyiye gitmiyor. bitmek bilmez bir döngü gibi yeryüzünde cehennemi yaşıyorum.