turan dondu kaldı dıbına koyayım.ama uzun zaman sonra şöyle bir arkama dönüp baktığımda turanda olmasa tek başıma ne yarak yerdim düşününce iyi ki anlatmışım o muallakye.
o günkü konuşmalardan sonra turanla tekrar görüşmeye başladık doğu muallaksi yine tatile gitmişti zaten.en azından yalnız kalmazdım.bu arada biraz düşüncelere dalmıştım.
aklıma takılan bir şey vardı turanın ailesi yine muhabbet etmemizi engeller mi yine arkadaşsız kalır mıym?
en kötüsüde bu berbat sırrımı paylaşabildiğim tek insanında desteği ya da varlığı olmadan ne kadar dayanabilirdim bu işlere?
sonra döndüm saçmalama dıbına koyayım dedim kendi kendime 6 aydır görüşmüyorsun her şey devam ediyor.ama içimde bir yerlerde şunu biliyordum ki bu hikayeyi yalnız ilerletemeyecek kadar da korkuyordum babanemden.