içeri döndüğümde abimle turan oturmuş bana bakıyorlardı. Abim tüm bu olan bitenin cevabını istiyorum dercesine bakıyordu bana.Şu andan itibaren bir şeyleri saklama lüksüm yoktu. Turana kafamı çevirdiğimde onaylamayan ifadesiyle kafasını sağa sola salladı. Kararsızdım bir yandan anlatmak istiyordum,bir yandan da işlenen cinayetin baş piskoposları olduğumuzu anlatmaya cesaret edemiyordum. Kendi iç savaşımı verirken sessizliği abim bozdu.
-Noluyo oğlum babanem değilmiydi o?gözlerinin hali neydi.
-vallaha bende bilmiyorum abi çok korkuyorum ne yapıcaz. neydi bu başımıza gelen.
Turandan ses çıkmadı.o gece korkudan sabaha kadar uyuyamadık hiçbirimiz. benim odaya geçip öylece bekledik.
Sabaha karşı ben uyuyakalmışım turan arada uyuyup uyanmış, abimse kardeşini korumak uğruna gözlerini bile kırpmamış.
-kalk deniz işe gecikeceksin. diye uyandırdı abim beni.
-turan sende kalk abicim git evinde güzel bir uyu sende ailenin yanında dedi.
Herkes hazırlandıktan benle abim işlerimize ,turan evine doğru yola koyuldu.