beyler hani çarşıda pazarda avmlerdee

geldiğim istikamete doğru o anlık gördüğüm kıza doğru ayaklarım sürüye sürüye beni zütürüyordu..

ben; kendi tuhafkarlığıyla yaşayan, kendini lise yıllarından beri oldukça farklı bulan biriydim.
tipim çokta düzgün değildi ama yakışıklı sayılabilirdim göreceli olarak. ancak içe kapanıklığımdan dolayı hiç bir işe yaramıyordu.

eh lise yıllarından sonra git gide saç dökülmesi belası ile karşı karşıya kalmıştım o zaman anladım bir insanın en önemli varlığı gözden sonra saç imiş.

duraktan indikten sonra amaçsızca ama içimde de hafif bir heyecan ve umutla kızı gördüğüm kavşağa doğru yürüdüm.

aman allahım neden bu kadar güzeldi lan neden ki? diye kendi kendime konuşarak adımladım, hala içim bir tuhaf oluyor kızın yüzü aklıma geldikçe olum çok güzeldi, öyle çok güzel değildi ama çok güzeldi amk anladınız siz beni.

haa öyle abazan bir karakter asla olmadım, sevgililerim oldu elbette ama kısa süreli oldu. kaç tane olmuştur şimdiye kadar 2-3 maximum hatta içlerinden bir tanesi ile uzun sürdü sayılabilir 6 ay kadar.