Hızla arabaya doğru yürürken melisa yanıma yaklaştı bak seni anlıyorum yani anlamamam mümkün değil çünkü aynı durumdayız. Cevap vermedim hafif gülümsedim. Bu kadar karmaşa arasında beni gülümseten bir insanı asla kaybedemezdim onu ne pahasına olursa olsun koruyacağıma kendi kendime söz verdim. Böyle düşünürken arabayı son gaz köklemiştik. Şehir karakoluna gidiyorduk. Oradaki mühimmat ve silahları alacaktık. Sonrasında ise ...
Bilmiyordum herşey gibi o da belirsizdi .
Nerden sarmıştı bu illet başımıza peki neden tekirdağ ? Onca şehir arasında ?
Böyle düşünürken birden yükselip aşağı indik heralde bir cesedi çiğnedik dedim arkadaşlara yine de inip bir kontrol ettim tahmin ettiğim gibi bir cesetti. Arabaya tekrar binerken bir uğultu duydum. Arkamı döndüğümde bir zombi sürüsü arkamızdan geliyordu...