“ulan bu eve girenin anasını avradını gibeyim” gibi cümleler kuruyordum fakat cidden korkmuştum. Rıza abi “benimle gel” dedi fakat beni kapıya doğru değilde farklı bir odaya doğru zütürüyordu. “Rıza abi kapı çalıyor açsana” dedim. Rıza abi çok telaşlı gibiydi “bunu sana yapamam sen benim emanetimsin” dedi ve beni kapısı kilitli olan bir odaya soktu. Size şöyle anlatayım, kapısı kilitli bir oda, içerisi tarihi eser eşyalarla dolu. Rıza abi burdan çıkmamamı söyledi, her ne olursa olsun ne ses duyarsam duyayım buradan çıkmamam gerekliydi. “Tamam rıza abi” dedim ve rıza abi dışarıya doğru gitmeye başladı. Kapı üstüme kilitlenmişti. Rıza abi sanki kapıda biriyle konuşuyordu seslerini duymak için biraz kapıya doğru yaklaştığımda Rıza abinin sesi çok hızlı ve karşısındaki insanın sesi ondan daha hızlıydı, anladığım kadarıyla değişik bir sesti fakat bu sesi her duymamda gözlerim kapanıyordu ve uykum geliyordu. Bir defa esnedim, iki defa esnedim ve olduğum yerde uyuyakalmışım. O geceye dair ne yaşadım hiçbir şey bilmiyorum sadece uyudum ve uyandım. Uyandığımda saat 09:00 civarı Rıza abi çayları demliyordu, yaşadığıma şükürler ediyordum fakat bu gün yarından daha kötü olacaktı bunu geç anlamıştım.