Alarmın sesiyle uyanmaktan nefret ettiğim halde neden alarm kurduğumu bilmiyorum. Herkesten iyi duyduğum için vücudumun içine işliyor sanki alarm sesi. Zor da olsa kalktım, alarmı kapattım direk. Etrafa bakındım. Okul kıyafetlerim askıdaydı, haftanın ilk günü olduğu için ütülüydü.

Tek başıma bir evde kalıyordum. Ailem benim doğa üstü güçlerimi öğrenince gecenin bir vakti ulumalarla uyanmak istemediklerini, ve fotoğraflarda neden gözlerimin renk renk çıktığını gazetecilere açıklayamayacaklarını söylediler ve beni başka bir eve yerleştirdiler. Küçük bir evdi, ama ev baya lükstü. Babam ve annem aile şirketinde ceo idi. Ben hiç bir zaman tam olarak ne yaptıklarını bilmiyordum, fakat baya zengindik.

Ben diğer insanların sahip olmadığı şeylere sahibim. Arada bir kendimi kontrol edemeyince, sinirlendiğimde veya dolunay geceleri köpek dişlerim uzuyor, gözlerim normal rengi kahverengi yerine 5 renkten birine bürünüyordu. Fotoğraflarda falan da gözüm hep renkli çıktığı için fazla fotoğraf çektirmiyordum, hatta hiç çektirmiyordum neredeyse.

Diğer insanlardan çok daha hızlıyım, çok daha güçlüyüm. Ama bunu kullanamıyorum. Çünkü herhangi biri bu yeteneğimi öğrenirse kötü şeyler olur. Annemler de ilk başlarda beni doktora zütürmeyi falan düşünmüşler, sonra onlarda aynı sebepten dolayı vazgeçmişler. Yani anlayacağınız maçlarda kavgalarda falan bu yeteneğimi kullanamıyordum. Aile baskısından.

Bana kalsa kullanırdım tabi, sonuçta herkesten daha iyi gözükürdüm okulda. Ama yok, izin vermiyorlardı. Okulda dikkat çektiğimi söyleyebilir ama. Sarı saçlıyım. Baya yakışıklı olduğumu söylerler, ama bir tek ben inanmıyorum buna. Herhalde bu da insanüstü cazibemden kaynaklanıyor