Biz üçümüz o araçtakilere bakarken araçtaki PÖH'ler bize koşuyordu. Elimize sallıyarak "Buraya!" işareti çaktık. PÖH'ler "SIĞINAKLARA!" diye bağırarak koşuyordu. Biz de fazla uzatmadan koşmaya başladık.

Kapıdaki 2 koruma bize "koşun" diye bağırırken biri vurularak merdivenden aşağı yuvarlandı. Biz hızı kesmiyerek koşmaya devam ettik.

4 kat aşağı koşarak indik. Ardından 2 kat asansörle. Tüm herkez burada bekliyordu. Yaklaşık 50 kişi vardı burada. Yiyecek stokları herşey tamdı fakat 20 kişi için tasarlanmıştı. Bu kadar yiyecek 20 kişiye 1 hafta dayanırsa bize 3 gün dayanırdı. Ama ondan önce daha önemli bir iş vardı. PÖH'ler ne gördü de bize
"sığınaklara" diye bağırdı.

Merakla pöh'lerin yanına gittim.

Pöh polisi(P) Ben(B)

B:Ne oldu orada?

Şokta olacakki:

P:Nerede?

B:Yukarıda nerede olucak.

P:Hangi yukarı?

B:Bu gitmiş.

Derken çok şiddetli bir sarsılma ve patlama sesi. Ardından uzuuun bir sessizlik. Herkez meraklı gözlerle birbirine bakıyordu. Ben ise o PÖH e.

Saat: 21.38

Yer: Meclis sığınağı

50 kişi hala burada birbirine bakıyordu korku dolu gözlerle... Sessizlik hakimdi bu dört duvar arasında.

Sağ en köşede meclis sözcüsü vardı. Ona doğru yaklaşırken hafif sarsıntı daha. Herkez tavana bakıyordu. Tavan adeta lastik gibiydi esneyip normale dönüyordu.

Meclis sözcüsünün yanına oturdum ve sohbete başladık.