Kuzey tarafına ilerledikçe ayağım bağlanıyor ama o siviller için özellikle de Hayal için herşeye razıydım.

Kuzeye geldiğimizde karşımızda 6 rus askeri siviller ve o şeker vardı. Ağlamaktan gözleri şişmişti. içim cız etti. Orada Dünyanın en acı çeken insanı oldum bir anda.

X:Al yüzbasi bunlar senin.

B:insana insan gibi davranılır. Ama senin derini hayvan gibi yüzücem.

X:He yüzbasi he. Al hadi uzatma.

Rehineleri bize gönderirken arkadan silah doğrultuyorlardı ve:

X:Sıra sende yüzbasi. Gel babana.

B:Senin gibi babam olacağına p*ç oluyim daha iyi.

X:Hadi uzatma.

Hayal orada dizlerinin üstüne çöktü. Belli ki yıkılmıştı. Sevdiği adam sevdikleri için esir düşüyordu 2.kez. 1.si kalbine.2.si bu soysuzlara.

Ben ilerlerken hayat sanki yavaşladı. Slowmotion a geçmişti tıpkı. Ben her adım attığımda arkama bakıyorum. Erdem ve Arda, Hayal'i sakinleştirmeye çalışıyordu. Ama nafile. Bağırıyordu arkamdan "gitme"diye.

içses

"Mecburum güzellik. Bugün mutlu olamadım. Sana bir aile veremedim. Ama ailenden birini verdim. Ben 2 kez esir düştüm. 1 kalbine 1 soysuzlara. Seni seviyorum. Kendi menfaatim için bu sivillerden vazgeçemezdim. Ya biz ya insanlık"

Sezon finali...