kahvedekilere sordum hasan amcayı gördünüz mü diye. meydana doğru gitti dediler. zor da olsa buldum adamı. gittim yanına amca buldum sizin oğlanı evde dedim. güzelce sevindi. tuttu beni kolumdan gel bize misafir ol bugün dedi. yok hasan amca ne gerek var dediysem de ikna edemedim. hasan amcaların evine vardık. irem kapıyı açtı. gözlerini kaçırarak yere baktı ve tebessüm etti kapıda beni görünce. gel oğlum dedi hasan amca. oturduk okul hakkında konuşmaya başladık. ben şehir yerlerini anlatıyordum onlara. irem çay getirdi. yüzüne bakmak ne mümkün babası yanımda ağzımı yüzümü dümdüz eder. aldım çayı. hasan amcaya çayı tutarken kaçamak bir bakış attım. yanakları pembe, yüzünde o utangaç tebessüm yere bakıyor. ben onu böyle görünce karnım havalara uçuyor. irem gitti mutfağa elindeki tepsiyi bırakıp annesinin yanına oturdu. tüm akşam kaçamak bakışlarla ireme baktım. o utangaç yüz ifadesi, saklı tebessümlerini izleyerek geçirdim akşamı. müsaade isteyip eve doğru yola çıktım.