esin: kardeşim için ayakta kalmalıydım. ama bu evde duramazdım artık. babam denilen o puştu gördükçe her defasında 1 yıl daha yaşlanıyordum. kafamda planlar yaptım. evet evet, gitmeliydim bu evden, kardeşimi de alarak gitmeliydim.

eczacı olmak istiyordum biliyor musun ?

ben: (sadece baktım amk)

esin: ama kader öyle bir yerden vurmuştu ki beni, ne zaman bir eczanenin önünden geçsem içim parçalanır, gözlerim dolar...