Sesi artık titremiyordu Joe'nun. Hiç olmadığı kadar kendinden emindi artık. "Çok çalışanlar ölür mü sanıyorsun anne? Çok çalışanlar akıllara kazınır anne. Kitaplar gibi! Babam ölmedi anne!" odasına koşup bir kitap aldı eline ve annesine gösterdi. Kitap Jean Jacques Rousseau'nun Toplum Sözleşmesi adlı eseriydi. "Bu kitap yüzyıllardır var anne bak! Jean Jacques de ölmedi anne! Sadece nefes almıyor." Emilie'nin gözleri dolmuştu. Parmak ucuna kalkıp oğluna sıkı sıkı sarıldı. "Hayır, ölmediler." diyebildi sadece fısıltı şeklinde. Joe ölümsüzlüğü bulmuştu. Ölümsüzlük nefes almak değildi. Ölümsüzlük, insanların zihinlerinde yer etmek, dünyaya bir şey katmak, unutulmamaktı. Joe onu dünyada hatırlayan son kişi ölene kadar yaşayacaktı. Babası da öyle...