Lise sonunda bitmişti ve geriye sadece üniversite kalmıştı oturduğum şehir mersinden ayrılıp istanbula gidicektim istanbul dışında yaşayanlar bilir istanbul insan çok güzel gelir içimdeki bu heyecan ile yazın sonunda ailemle vedalaştıktan sonra yola çıktım o boğazdan geçerkenki büyülenişimi hala hatırlarım ama zamanla anlıcaktım dışı güzel içi kötü şehirdi.

Yurda vardığımda odada 3 kişi vardı ahmet, bilal, cem hepsiyle tektek selamlaştıktan sonra eşyalarımı yerleştirmeye başladım yarın okulda ilk günümdü bu arada mühendislik okicaktım kankalar lisede verimli çalışmamın sonucunu almıştım.

Sabahleyin gereğinden fazla süslenip en sevdiğim kotumla gömleğimi giyip yola çıktım sınıfımı buldum içeri girdiğimde herkez bi yer kapmıştı önce biraz duraladım nereye oturacağıma karar vermeye çalışıyodum o sırada beyler siyah düz saçları olan vede ela gözleri olan bi kız dikkatimi çekti artık nedense gittim onun yanına oturdum birden döndü bana bakmaya başladı tip tip

K: pardon orası dolu az sonra arkadaşım gelicek

B: afedersiniz

Arkamızda oturanlarda kıs kıs gülmeye başladı kalkıp başka bi yer buldum kendime çok fena utanmıştım aradan beş dakka geçti bu kızın yanına arkadaşı geldi kulağına bişeyler fısıldadı kız bana bakıp kıkırdadı o sıra ben dahada utandım zar zor gün bitti okuldan çıkıp yurda gidicektimki biri omzuma tıkladı döndüğümde kızla göz göze geldim

K: utandırmadım dimi seni
B: yok canım nedenki
K: bilmem öyle sandım cemre bu arada ben
B: syazmayan bende