Ben konuşamıyordum. Zaten yıllardır doğru düzgün kimseyle konuşamamıştım, konuşmak istememiştim. Erkin abi bunu farketmiş olacak ki, cebinden konyağı çıkarıp bana uzattı. Bir fırt çektim, bir fırt daha, bir fırt daha. O ara erkin abi hala birşeyler anlatıyordu.

"umursama, iç, sev, seviş, olabildiğine çılgın ol, hırsını al kime hırslıysan" falan diyordu.

Kafam güzel olmuştu, hırs deyince annemin evlendiği muallak geldi aklıma ama tek bir halt başaramazdım. Tam soracaktım ki erkin abi cevapladı ;

- sıkıntı yok hallederiz, aksiyon olsun dıbına koyim diyerek güldü ve ekledi erkin diyeceksin abi yok.
× tamam. dedim

Nedense kendimi bir anda güclü hissettim, kimsesizliğin getirisidir dedim kendi kendime. Gerçekten söyledikleri etkilemişti beni. Bende böyle olabilirdim. Güclü, hırslı, yakışıklı, özgüvenli..