insan başlı başına bir bilmece, gizli bir sandık.
Cefanın en kötüsüne, sefanın hiçine kaldık.
istanbul aşkı gibi, diyarlara nam saldık.
Bıkmışsın işte iciboscikanceviz, yel etme boşuna.

O zaman ki aklın yaralarından sağlam olacak.
Sadece taş gibi bir kalp, bir de donuk gözler kalacak.
Canın sağolsun derler, yalnızlık esastır ancak.
inat yapma işte iciboscikanceviz, zorlatma boşuna.

Kanlar damla damla lakin bir bedeni tutar ayakta.
Ansızın kaygılar belirir, ecel beklemektedir kapıda.
Nolacak deme sonumuz, her kesin evi mezarda.
Canın sıkılmasın iciboscikanceviz, bir elin yağda bir elin amda.

Eğer istersen bir gün hayatın anldıbına ulaşmak.
Ve nolursa olsun yeniden yeniden yeniden yaşamak.
işte o an dön geriye anılara geçmişine bir bak.
Zaten üç günlük dünya iciboscikanceviz, sen gibinin keyfine bak.