Son günlerde başımdan çok fazla garip, gerçekten görene kadar imkansız sandığım birçok olay geçti. Yazdıklarımı dikkatle okuyun, sindirmeye çalışın.

Bundan yaklaşık 2 yıl öncesine 'yolculuk' yapalım. Lise 3' e gittiğim zamanlar. Her zamanki gibi sıradan bir hayattı. Uyu, kalk, okula git, tekrar uyu. Hayatım bundan ibaret idi. Ve hayatımın yeni bir döneminin başladığı gün gelip çattı. Her zaman ki gibi sabahın köründe, uykumu alamamış olmanın verdiği sinirle yataktan kalktım, üstümü giydim, dişimi hemencecik fırçalayıp okul için yola çıktım.
 Sınav günü olduğu için, sınıf karmakarışık idi. Kollarına, ellerine kopya yazan fırlamalar, sınıfın ineklerinden yardım isteyenler gibi gibi. Ben ise sırama oturmuş, olan biteni izliyordum. O zamanlar asosyal bir bintim. Sınav için yardım isteyecek bir arkadaşım yoktu. Sınava çalışmazdım bile. Benim hayatımın bir geleceği yoktu. Ailemi 4 yıl önce bilinmeyen bir sebepten kaybettim. Hayatımın en acı günüydü. Babam, annem, abim üçü yerde kanlar içinde yatıyordu. Ben ilk başta anlam veremedim. Bunun bir kabus olduğunu düşündüm. Gözümü ovuşturdum, dikkatle tekrar baktım. Üçü de aynı yerdeydi. Sonrası ise yok. Hastanede uyandığımı hatırlıyorum. Ve başımda beklerken ağlamaktan helak olmuş dedemi. En son "Bulucam bu huur evlatlarını!" dediğini biliyorum.
 Neyse konumuza devam edelim...

istek olursa devam ediyorum. 1 2 kişi bile yeterli yazmamı devam ettirecek.