Ulan dünya zaten çekilmez bir hal almış. Hayat desen taktan. Devlet desen seni gibiyor. Özel sektör desen sırtında bi kırbaç ekgib. Aldığın maaş zaten yetmiyor. Şükür diyip sevdiklerinle mutlu oluyorsun. Bi gün bu bakıyorsun onlar da gitmiş. Devlette, özel sektör de seni damızlık olarak kullanıyor her geçen gün verimlilik adı altında senden daha yüksek performans isteyip daha çok çalıştırmaya çalışıyor. giberim böyle dünyayı da böyle hayatı da ben ona buna kölelik etmeye mi geldim diye intihar etmek pes etmek mi oluyor yoksa yoksa tüm bunları uzakta bırakıp gitmek için bir yol mu?