22 yaşındaydım. Lise biteli 4 yıl olmuştu ve ben hala üniversite sınavlarına hazırlanıyordum. Arkadaşlarımdan polis olan, askere gidip coluk cocuğa karısan, üniversitesi bitip mesleğe başlayan birsürü insan vardı fakat ben hala hayalimdeki meslek olan doktorluk icin uğrasıyordum ama her geçen yıl kazanma umudum düsüyordu hem aileme yük oluyordum hem de gençliğime yazık ediyordum.Son bi kez girdim sınavlara bu sefer sondu eğer kazanamassam askere gidip dönünce iş hayatına atılacaktım cünkü beyler bu hayat gerçekten sandıgınız kadar uzun değildi. Yapılacak onlarca iş vardı fakat hayat cok kısaydı be.