tahminimce üzerinde olduğum, çiçeklerin ve otların çürümüş olduğu bu toprak benim zamanımda yemyeşil bir tarım arazisiydi. köye doğru hızlı adımlar atmaya başladım. arabayla geçerken gördüğüm evi gördüm, gece kondu tarzı bir evdi ve tüm ışıkları yanıyordu. iyice heyecanlanmıştım. içeriden çocuk kahkahaları televizyon sesi geliyordu. kapıyı tıklattım, ses gelmedi. bir kaç kez daha tıkladım ve kapı tıklatmamın etkisiyle hafif bir şekilde açıldı.

içeriye merhaba, iyi akşamlar diye bağırdım. tüm ses kesilmişti ve içerisi çok karanlıktı. kapıdan bir adım atıp tekrar dışarı çıktım ve binaya baktım. tüm ışıkları sönmüştü. acaba geldiğim için korkup beni bir hırsız falan mı sandılar? telefonun flaşını açtım ve tüm odaları gezdim. inanır mısınız günümüze dair hiçbir şey yok her şey is pas tutmuş koltuklar yırtılmış, lambalar patlamış...

ama nasıl olur? az önce içeri girmeden önce her şey dışarıdan çok güzel gözüküyordu... bu kadar tuhaflık haddini aşıyordu artık. evin bir alt katı olduğunu gördüm ve girmekle girmemek arasında bir ikilemde kaldım. cidden çok korkuyordum girmem lazım mıydı? sorularımın cevabı bu eski püskü bodrum katında olabilir miydi? artık tek umudu mu alt kata bağlamıştım ve kapısını açtım.