kafam çok karışmıştı, lem arabanın şoför koltuğundaydı. ani bir şekilde tamamen bana döndü. önümüzde son sürat bir araç vardı ve yol tek şeritti.

ben: önüne bak, arabalar çok hızlı çarpacağız.

lem: boşversene, korkma her şey kontrol altında.

yola dikkat kesildim ve araba bir anda içimizden geçti. bu bana rüyamı hatırlatmıştı. son ses mağazaları, duvarları delerek geçiyordum. şuanda da aynısı olmuştu bir an sorguladım, rüyada mıydım? bunların hepsi rüyalar içinde rüyalar mıydı?

lem: hayır yanılıyorsun.

ben: ne?

lem: rüya içinde rüya dedin ya.

ben: hayır demedim?

lem: düşüncelerini benden saklayamazsın.

düşüncelerimi bile biliyordu. özelim kalmamıştı artık.

• *bu bölümü okurken dinlemenizi önerdiğim müzik: https://www.youtube.com/watch?v=qKF4hD3cpUc

lem: sana bir teklifim var.

ben: nedir?

lem: sana tüm bunları öğretebilirim. zaman yolculuğu, zihin okuma, ışınlanma ve görünmezlik. ama bir takas karşılığında...

ben: teklifin?

lem: sende bir zaman meleğine dönüşeceksin, insanlar tarafından görülemeyeceksin ve bir daha asla kendi zamanına dönemeyeceksin. tanıdığın kimseyle konuşamazsın çünkü kimse seni göremiyor olacak ve öldüğünde sonsuz cehenneme çarptırılacaksın.

düşünmeye başlamıştım. vaad ettiği şeyler efsanevi özelliklerdi fakat bedelide ağırdı.

ben: teklifini kabul etmiyorum.

lem: hadi ama o sıska bedenin neyini seviyorsun? bu nankörleşmiş ve yozlaşmış insanlardan sıkılmadın mı? hepsi cahil olmalarına rağmen her şeyi bilirim havasında dolaşıyorlar, egoistler ama yaşamları tek parmağımın hareketine bakar. bunu bir kez daha düşün. zamana ve mekana hakim olabileceksin, zihin okuyabileceksin.

ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.