Zaman seni öyle yıpratır ki öyle acılar yaşatır ki yine zamanı gelir ama bu sefer öyle bi' zaman gelir ki beyninden adeta her şey uçuşur. Neye üzüldüğünü anlamazsın. Bilirsin bi' ekgib var ama o eksiğin ne olduğunu bilmezsin. Düzenin öyle bi' bozulur ki sabahı akşamı karıştırırsın. Anlatırsın anlatırsın anlatırsın sonra niye anlattığını sorgularsın. Bi çok kişiye ümit verir kendi hayatının düzensizliğine bakmadan bi çok kişinin hayatını düzene sokarsın. Bunca monotonluk bunca safsata bunca tantana. Yok olmayı dilersin. Kabul olmadığını görünce üzülürsün. Ne anlattığın belli olmaz. Hiçlik vardır ya hani nasıl tarif edilir bilmiyorum. Kalbindekiler birer inciyken ağzından dökülen kelimeler çakıl taşına dönüşür. Kendini ifade edememenin çaresizliğini yaşarsın. Sonra bi sigara yakıp ekrana kitlenirsin. Sabah olur geçer sonra yeniden başlar. Böyle gider. Deli zannedilmemek yazdıklarını sildiğin olmuştur bir çok kez. Anlattıkların sanki çok anlaşılırmış gibi anlatamadıklarının hüznüyle kitlenir kalırsın.