ben 5 yaşındaydım. annemle bir yere misafirliğe girmiştik. cenaze evi mi mevlüt evi mi hatırlamıyorum ev baya kalabalıktı. insanlar koşuşturuyor sohbet ediyor ben de halının üzerine yatıp oyunlar oynuyordum.

o curcuna içinde 250 kilo teyzenin biri etrafımdan dolaşmak yerine üzerimden atlayıp geçiverdi. o anda gördüğüm manzaraya ne tepki vermem gerektiğini henüz bilmiyordum.

kremrengi dizlik iğrençliğinin miski amberli tak füzyonlu apış arası kokusuyla harmanlandığı bu ölümcül tecrübenin kadının yerlerde sürünen fistanının içinden 45 dakikadır kurtulamayışımla birleşince yaşadığım sarsıntı çocuk asabiyesinin yollarını arşınladığım travmatik bir çocukluk dönemi geçirmeme sebebiyet vermişti

bu da böyle bir anımdı