Anamdan babamdan 1 kuruş para almadım işimi kurarken, evimi alırken, arabamı alırken. Yalan olmasın düğünde 25bin kredi çektiler ondan başka birşey görmedim. Universiteyi ankarada aylık 400 lira ailemden alırken okudum ama krallar gibi okudum yeri geldi çalıştım kyk kredimi de çektim evime de çıktım yedim içtim sıçtım hiç bir anından pişman değilim.

Senelerce online gruplara scripter olarak tasarımcı olarak girdim durdum milletin işinş yaptım iş öğrendim. 2 sene enstruman ve yabancı dil dersi verdim milletin ayağına kadar gittim.

Şimdi 27 yaşımda altımda alın teri passatım 4+1 site içinde bir evim kendime ait yazılım ve tasarım ofisimin hiç birini ailemin yardımıyla edinmedim. Ben yatağa sabahın 8inde girerken gözlerim kan çanağı, bana eşim destek oldu. Geçecek bu günler merak etme diye. Yeri geldi aylarca kazanamadım ortaya o koydu parasını hiç arkasına bile bakmadı. Ben karamsarlaştıkça hiç kimseye muhtaç değiliz arkanda ben varım sana güveniyorum dedi.

Şimdi 2 senedir dava almasına gerek kalmıyor bile. Kızımızı oğlumuzu bol bol sevgiyle büyütüyor. 21 sene birlikte büyüdüğü ablasını kaybetmiş birisi çocuklarının kıymetini nasıl biliyor bilemezsin.

Allah eşimden razı olsun. Çocuklarımın banka hesapları dolarken aldığımızı yediğimizi içtiğimizi düşünmeden yaşayabiliyoruz. Kazanıyorum çünkü bu ülkede paran konuşuyor. Yatırımlarım kuvvetli. Keyfim yerinde. Evlatlarımın eşimin yüzü güldükçe ne paranın derdindeyiiim ne başka bişeyin.

Hadi eyvallah.