0
benim yaşadığım ama yine de bana garip gelen durum. şöyleki bir hata yapıyorum sonra yine sonra yine yine ama o da ne karşımdaki insanüstü şahane varlık sürekli aynı ses tonuyla aynı tebessümle elindeki kozu kullanmadan iki laf sokmadan bana cevap veriyor. yapılan hata da geleneksel olma yolunda bu arada. hep aynı. neyse yerin dibine giriyorum o zaman. sen bi şeyler söyleki ben de vicdanımı rahatlatayım. kendi büyük bir hata yaptığında karşısındakinin küçük bi hatasını bulup su yüzüne çıkan bi moron olayım. ben görmemişimki hatası ekarte edilince utanabilen insan. kendime bi garip geliyorum. kendime bi insan geliyorum.