O zaman beşte burada buluşalım dedim. Beşte burada diye tekrar etti. Oradan ayrıldım. Buluştuğumuz gün ona direkt hislerimi açıklamaya karar verdim. Bir yandan tepkisi ne olur diye düşünüyordum ya reddederse diyordum. Sonra benden hoslanmasa neden tüm bunları yapsın diyordum. Bu kısa konuşmalar beni cesaretlendiriyordu. Ertesi gün bulusacagimiz yere 1 saat erken gittim. Hava bozacak gibi duruyordu. Kapalıydı. Yaklaşık yarım saat geçmişti ki onu gördüm. Normalden daha erken gelmesi beni mutlu etmişti. Selamlaştık. Nereye dedi. Hadi gidelim dedim gülümseyerek. Gideceğimiz kafe yürüme mesafesinde sayılırdı. Yolda yürürken kalbim çıkacak gibiydi. Hiçbir şey konusmuyorduk. Bu da beni daha da rahatsız ediyordu. Yolu yarılmışken bari gittiğimiz yeri soyle dedi. Kafenin ismini verdim. Gözlerini onaylarcasina kapattı. Sonunda kafeye varmıştık.