Benim için o an donup kalmıştı. Rüzgarda uçuşan saçlarının her telini ayırt edebiliyordum. Kalbim sanki atmiyordu. Nefes almıyordum. Heyecanim vücudumu titretiyordu. Ölüm sessizliğine bürünmüştü her yer. içimden keşke bunları demeden yine uzaktan izleseydim onu diye iç geçiriyordum. Yağmur'un yüzünde üzüntü ile şaşkınlık arasında bir ifade beliriyordu. 1 saniye 1 saat gibi yavaş ilerliyordu. Tenime çarpan rüzgarın içimdeki yanan alevi sondurmesini istiyordum. Cevap beklercesine bir ifade takindim. Yağmur soğuktan pembelesmis ellerine bakıyordu. Dalmış gibi görünüyordu. Sesimi çıkaramadım. Bende kafamı egdim. içim içimi yiyordu. Karnimdan kafama yükselen alev alev ateşi hissediyordum. muallakta kalmanın etkisiyle sinirlerim alt üst olmuştu. Sinirleniyordum. Sonunda kalkıp gitmeye karar verdim.