insanlara güvenimi yitirmiştim ama bir arkadaş edindim kendime gerçek
dost diyebileceğim kötü gün dostlarından onunla paylaştım hayatımı sorunlarımı dertleri karşıt
görüşlerimiz olsa da tartışırdık hep en iyi dostum o oldu bu hayatta ona eylülü anlatırım ama
sarhoşken ayıkken anlatmazdım yaşadıklarım aklıma gelmesin diye. anlatırdım gözlerinin ne kadar
güzel olduğunu sarı saçlarını ne kadar sevdiğimi ama hep mişli geçmiş zamanda çünkü geçmişte kaldı
sevgimde geçmişte zaten onu severken ben ben değildim ki en yakın dostuma ismi furkan, furkana
anlatırken de bir yabancı gibi anlatıyordum kendimi. furkan ın da yaşadığı acı olaylar vardı oda
anlatmayı severdi ikimize de iyi geliyordu . tam 3 ay geçmişti ben okula tekrar başladım hayata
atıldım eylülden 2 aydır haber almıyordum aramıyordum sormuyordum merak etmek istemiyordum
tam 3 ay sonra bir haber geldi beni ikinci kez yıkan