Bunun üzerine suratımı gizleyerek kasaba kasaba gezdim rüzgar stili kullanan bir kadın ile ilgili söylentiler duydum onun olduğu yöne doğru giderken bir uçurumun kenarındaki ağacın altına yaslandım üzerimde dolunayı verdiği ışık ve ağacın yapraklarının dökülmesi ile uzunca süre sonra huzurluyum bir sesin geldiğini duydum gelen abim si yone nasıl gidiyor dedim bana yaptıklarım için hesap sordu içerse Bi yerlerde benim yapmadığımı biliyordu ama oda herkes gibi senden başka rüzgar stilini ülkede kullanabilen kimse yok ve seni bu gece adalete teslim edeceğim dedi bunu yapmaması için yalvardım ama nafile bu gece ya abimi öldürecekdim yada o kardeşini öldürecek ti yone ile karşılıklı olarak daireler çizdik Bi süre bakıştık adeta hasret giderir gibi ardından bir metal sesi ve abim yere serildi abimin yanında diz çöktüm ne gerek vardı dedim buna hiç gerek yoktu seni seviyorum demek istedim ama ben daha lafımı bitirmeden abim çokdan gitmişti suratında ise hafif bir gülümseme vardı