Bacaklarına odaklanmıştım ama anlaşılan o beni yakın görmüş olacak ki benden bir şey istemeye karar verdi. Her neyse biraz da onu dinlemeye çalışayım dedim ama sonra aklımda şu düşünce belirdi: Allah ağdayı bulandan razı olsun, şu an onun bacaklarına baktığımda iğreniyor olabilirdim!

M: Ya basitadam bir şey sorabilir miyim?
BA10: Tabii sor.
M: Ya annem bıraktı beni okula ama çok yoğun, malum yeni taşındık. Elimde ise evimizin adresinden başka bir şey yok, ben nasıl bulacağım evi.
BA10: Versene, bakayım adrese.
M: Al, şurada olacaktı...
BA10: Allah Allaah... Oldukça uzakmış. Yalnız gitme istersen ben bırakırım. Belki daha sonraki günlerde tekrar size gelirim gibişiriz he, ne dersin?

Öhömm... Son cümle, evet onu içimden söylemiştim.