Ameliyat saat 5 de başlamıştı. Saat akşam 9 hala bitmemişti. Sonra aradam biraz daha zaman geçti. Doktor ameliyathaneden çıktı. Kepi elinde başı aşağıdaydı. Kaçmaya istedim ama başaramadım. Malesef dediğini hatırlıyorum sonrası yok uyandığımda etrafımda arkadaşlarım ağlıyordu. Kolumdan serumu çıkarıp fırlatmışım. Beni sevgilime zütürün diye bağırıyormuşum. Tekrardan sakinleştirici vermişler. Gece 2 gibi kendime geldim. Morga gitmek istedim ne kadar tutmak isteselerde başaramadılar. Odaya girdiğim anda içim ürperti canım acımaya başladı. Görevli gelince göster çık dedim. Yapamam imkansız dedi. Bağırarak tekrar çık dedim. Gösteremem kusura bakma. O an sordum aynısı başına gelse ne yapardın lütfen beni sevgilimle baş başa bırak dedim. Peki sadece 5 dakikan var dedi. Açtı kapağı çekti bana doğru hafiften yüzünü açtı dur dedim bana bırak sen çık artık teşekkürler dedim. Açtım yüzünü bembeyaz olmuştu. Benimle gülüp oynayan kızdan eser kalmamıştı. Hiç yakışmamıştı ölüm ona. Yüzünde yine hafif tebessümü vardı.
E: Sevgilim beni neden tek bıraktın. Beni sevmiyorsan ömerle melisayı neden tek bıraktın. Hiç üzülmedin mi. Hiç düşünmedin mi emechuuu benden sonra ne yapar. Benim açtığım bu kocaman yarayı kim sarar diye. Hem verdiğin söze ne oldu. Hani gamzenin içinde yaşayacaktım ne oldu. Almış onu da zütürmüşsün. Hayallerimizi saymıyorum bile. Bu kadar çabuk bitmemeliydi. Hayatımın en iyi 1 ayını yaşattın peki ya geri kalanı. Senden sonra ne yapacağım ben. Özlemeyecek misin beni. Ben seni çok özleyeceğim. Utanınca kızaran yanaklarını gülünce kısılan gözlerini küsünce büktüğün omuzunu hatta elimi kesişini bile özleyeceğim sevgilim. Tekrardan teşekkürler yaşattığın güldürdüğün her an için. Umarım yerin güzeldir. Bekle beni orada sevgilim buluşacağız. (anlından öptüm) Görüşürüz sevgilim. Elveda
Duvarlardan tutuna tutuna dışarı çıktım. Kendimi bahçeye attım nefes alamıyordum sabaha kadar orada oturmuşum.