Buse eve dönüştü. Akrabaları tek kalmasına elbette izin vermemişler, amcasının kızını onunla beraber göndermişlerdi. Artık o ve amcasının kızı o evde kalacaklardı, artık annesi ve babası yoktu. Atlatması uzun zaman sürdü ama bu anlarda hep yanında ben vardım. Hep iyi çocuk oldum ben.

Amcasının kızı? Melisa... O'nu gördüğümde ise buseyi unutacak gibi oluyordum. Muhteşem kelimesini defalarca kez kullanmama rağmen tatmin olmadığım busenin bedeninden daha muhteşem bir bedeni vardı. Ama olsun, ben Buseyi seviyordum; değil mi? Bilmiyorum...