Part-3

Kalktığım da bir kağıt alıp bir kaç bir şey yazıp annemgilin odasına bıraktım ve evden çıktım. Evimiz istanbul da olduğu için köprüye gidip biraz hava almak için gittim.

Ben kesin deliyim biliyor musunuz ? Bilemezsiniz bakmayın siz bana neyse benim artık gitme vaktim geldi

Ve kendimi köprüden aşağıya bıraktım biliyorum ben kesin deliyim

O SIRADA EVDE

Anne odaya girer ve yatapın üzerinde ki mektubu görür. Mektuba doğru gidip açıp okumaya başlar okudukça ağlar ağlar ve ağlar
mektupta şu yazıyordur

"O kasaba söyleyin babasını istiyecektim de vazgeçtim. Kendimden de vazgeçtim. Aslında bunu çok önceden yapmıştım ama mecburdum. Biliyorum ki hepinize bir çok acı çektirdim bir çok kez başınıza belalar açtım ama bundan başka çarem yoktu. Bunları yaparken içimden dedim ki " Lan bunlar senden bıkar atarlar kapıya sende kendini o zaman öldürürsün.

Ama olmadı sen anne vazgeçmek nedir bilmedin benden o yüzden sana iki şey söylemek istiyorum ilki ben kendimi öldüreceğim

ikincisi ise ben bunu yapmasam yine ölecektim. Hatırlıyor musun bir ara hastaneye gidip gelmiştim. işte o gün hasta olduğumu öğrendim ve bende kendimi deliliğe vurdum. Neyse bu son olayda biliyorum aşıraya kaçtım hepinizi seviyorum
VE BEN KESiN DELiYiM beni hep böyle hatırlayın ve Aslının annesini de istiyorum * "

Mektubun sonunda duran gülümseme işareti ise annesi için son nokta olmuştu.