selamlar dostlarim direk konuya girmek istiyorum .
sinirden şuan ellerim titriyor ne yapacağımı bilmiiyorum ve bir o kadar da çaresizim. sizleri kendime yakın hissedip kafamdaki düşünceleri paylaşmak istiyorum.
bir babam var allahından bulsun alkoliğin teki. eve gelmez cocuklarına destek çıkmaz deger vermez şerefsiz bir orrospu evladi. bir ogulun babasi hakkinda böyle bir cumle kurmasi kadar kotu bırsey var mi ?
geceleri babasi acaba eve gelicek mi diye düşünen var mi? ben inanın camdan ayrılmıyorum 17 yaşımdayım ve yaşadıgım travmayı anlatamam bu kısa bir süredir böyle degil senelerdir böyle aslında garip anam alıştı artık gözyaşları tükendi aglamaktan bir tane kız kardeşim 2 yaşında 10 yaşındada bir erkek kardeşimin rızkini yiyip yedirmeye utanmayan katkısız bır orrospu evladi babam var. bardağı taşıran bir kaç damla elvet oldu fakat onlara tak atmanin bir manasıda yok . defterimi kapatıp tüm acıma son vermek istiyorum ve bu şuan düşündüğüm degil uzun zamandır kafamda böyle bir fikirle uyanıyorum hayatını kazanmaya çalışıp ugrasan biri olarak sabrımın son damlalarini yaşıyorum. belkide ben gidersem ailem huzur bulur ? hatasını belkide sadece ben gidersem anlar ve bırakır. ve ben bunu göze alıyorum