Fakat bunu yarın yapacağız akşama iş bırakmak istemiyoruz.
Geceyi burda çadırın içinde geçireceğiz tabi sırayla nöbet tutacağız.
ilk sıra Halil’de.
Biz ise uyuyacağız. Kafamı yastığa koyar koymaz uyumuşum. Uyandığımda saat 2.00 sularıydı nöbet sırası artık bendeydi. Halil’e seslendim fakat Halil yoktu belki ihtiyacını gidermeye girmiştir dedim ve dışarıda beklemeye başladım. Fakat yarım saat oldu gelmemişti ve seslendiğimde cevap gelmiyordu. Açıkçası korktum ve Yunus’u uyandırdım.”Ne var oğlum, nöbet sırası bende değil dedi.”Bende ona Halil’in olmadığını söyleyince oda benim düşündüğüm şeyi söyledi fakat kaç saattir haber alamadığımı söyleyince endişelendi. Elimize feneri ve çantayı alıp Halil’i aramaya başlayacaktık.