Tek kaşımı kaldırdım ve üstüne üfledim.Üzerinde çok genç bir kızın kurabiye yaparkenki resmi vardı, kitabın üzerinde “Cindy’nin Büyük Fırını!”yazıyordu. Köşesinde de siyah asetatlı kalemle ‘Jason Klein’yazıyordu. Benim adım. Aayfları çevirirken anıların bir bir canlandığını hissettim. Bunlar benim çok eski kitaplarımdı.

Çabucak okudum onları, tabiki 20 sayfa olduğunu göz önüne alırsak.Bir müddet sonra daha çok okudum okudum,ne kadar hatırlamıyorum. Tabiki de çok fazlaydı. Okumamın imkanı yok diyordum. Yarım saat sonra çoğu gitmişti bile ve rafya bir kitap kalmıştı. Kitabı alırken kapağına baktım:”Teşekkürler Hanımefendi".