entry no 10.000 balım sultan..

Hükmüm dem vurmaz karanlığa
Yalnızlığın kalabalık gülüşleri değdikçe gönlüme
Donar parmaklarım
Parça parça buzlanırım
Derken bir taş çarpar yüzüme
-yosun tutmuş-
Kapkara olur gözlerim
Ağır ağır söner içimin ışıkları
Karanlık kapladıkça göğü
Düğümlenir gece
Ve havada acı bir ses yankılanır
Sesim yankılanır
Yankı… Yank… Yan… Ya… Y
Yankımı yitirdim
-duyanlara!-
Hükümsüzdür
Küfürsüzdür
…

Fısıltılara ses olup
Beş para etmez sevdalarla kılıç kalkan boy ölçüşür
Trenler dumanlıyken uzaklara
Şehirler göz kırpar benden kopan çığlıklara
Gece tıp oynarken
Yüreğim sönmüş bir dolunaya
Köşe bucak bir saklambaç olur,
Önüm , arkam
Sağım , solum
SOBE!
Duymayanlara,
Dolunay bu gece EBE!
Yüreğimde cinayet var
Arka odalarımda bulutlanmış bir sis
Sarıyor korsan sevdalarımı
Şehre erken vakit karanlık çökmüş
Bana yalan yanlış izbe bir düş.
Ayyaş beynime inat çalıyorum uyuklayan kapıları
Tık tık!
Düşte kimse yok
Uyku , rüya öncesi boşalmış
içeride bekliyorsun
Adın körkütük düşman bir yalnızlık
Yalnızlığa düşmanım
Geceye katil
Yüreğim bileyli
-gözümden de-
Bulutlar yakıyor bedenimi
Yağdıkça yağıyorsun
Sırılsıklam kegibler yokluyor beni
…
Cinayet boğazımda
Sesimi katlettim
Şehir saklandı
Dolunay sobe’li
Yankım cinayetime kurban
Tık tık!
Yankımı yitirdim
-Saklayanlara-
Hükümsüzdür
Dilsiz cinayetlere
Boğazından küskündür

sesinde ne var biliyor musun?
söyleyemediğin sözcükler!

sen diyemesen de
Eğo esena pola ağapo