teknik servisin önüne geldik. kepenk vardı kaldırılabilirdi ama çok fazla ses yapardı. bu aylakları bize çekebilirdi. yine de denemeye karar verdik. Serra bir taraftan ben bir taraftan kaldırmayı denedik. daha ilk 1 cm de bir silahın çıkarabileceğinden daha çok ses çıkardı ve gizlenen veya uyuyan aylaklar ortaya çıkmaya başladı. ne yapacağımızı bilemiyorduk. elime hızlıca sopayı aldım sıkıca kavradım.hem etrafıma hızlı hızlı bakıyordum hem de ne yapmamız gerektiğini düşünüyordum. kepenki kaldırmayı deneyebilirdik, riskli bir işti üstelik içerde aylak olup olmadığını bilmiyorduk hem de muhtemelen birimizin koruma olması, diğerinin de kepenki kaldırabilecek kuvvete sahip olması lazımdı. ben her ikisine de uygundum ama Serra değildi. ben bunları düşünürken yanıma baktığımda Serra yoktu. ulan içeri de girmemişti nereye kayboldu bu kız? tek başıma kaldığımı düşünmeye başlamıştım. bana doğru yaklaşan iki aylak gördüm. hakka sığınarak en yakınımdakine Allah ne verdiyse vurdum. anında yere kapaklandı. ikincisi ise uzaktadır sanıyordum, yanılmışım. ani bir refleksle kolumla bana saldırmasını önlüyordum. ama kolları rahat durmuyordu. elleri yüzüme doğru ilerledi, sopayı sıkıca kavramadan vurursam hiçbir etki etmeyeceğini biliyordum. sopayı kavrayana kadar bir şekilde tutmam lazımdı.

sopayı sıkıca kavradım tam elleri yüzüme ulaşmıştı ki bir anda üzerime yığıldı. kafasının arkasında tornavida vardı. üstüme yığılan bedeninden kurtulduktan sonra karşımda tanıdık bir silüet vardı.

+ Serra?