gecem gündüzüm belli değildi bilgisayar başında takılmaktan. ogame oynuyorum, mircde takılıyorum, karı kızla sanal yapıyorum falan iyice monotonlaşmıştı her şey. hatta hayatımı biraz farklılaştırayım diye tavşan aldım kendime bir tane, kartopu gibi bembeyaz şirinlik abidesi. sürekli kaşınıyordu, adını bitli koydum. yaratıcılıkta üstüme yoktur. bütün gün kucağımda, hani ilk günümüz ya resmen birbirimizi seviyoruz tanıyoruz. ama çok sürmedi bu sevgi. ilk günün akşamı, pc başında otururken kucağıma aldım, omzuma doğru tırmandı. ya oğlum gel amk buraya düşeceksin diyerek elimi uzattım. ev tek kişi yaşayan öğrenci evi, halı malı yok, yer beton. düşerse ölebilirdi ve elimi uzatınca korktu düştü. o an bir şey olmadı sadece sendeledi ama ertesi sabah yemeğini vermeye gittiğimde öldüğünü gördüm. yazarken bile içim burkuldu amk, gib var kucağıma alıyorum hayvanı koy yere takılsın işte.