Motor bile alamıyorum. parasal olarak sürekli sıkıştığımı düşünmekten kafayı yiyeceğim. arkadaşlarım son model motorlarına binerken ben her gece saçma sapan 250 cc fotoğraflarına bakıp yastığı ısırarak ağlıyorum. Her hafta 5 kolon şans topu oynuyorum ama bir gibin tuttuğu da yok. nasıl bu yıkıklıktan kurtulacağımı bilmeden savrulup gidiyorum. bunları normalde kimseye anlatamadım. çok ama öz olmayan arkadaşlarım var ben kendimi uzak tutuyorum çümkü utanıyorum. başkalarının oynadığı bir oyunda yan karakter gibi hissediyorum çünkü. sizleri gerçekten kardeşim gibi görüyorum. sadece söylemek istedim..