13 Gün Sonra

Son krallık olan Yager krallığına da vardım. Eğer ölümlü olsaydım bir daha kesinlikle tapınağımdan çıkmazdım diye düşündüm. Gerçekten elçilik sıkıcı bir şey. Durmadan bir ülkeden başka bir ülkeye seyahat ediyorum. Ama uzun süredir buralara uğramamıştım. Çok şey değişmiş. Yüzyıllar önce dünya turu yapmıştık kız kardeşimle. Ne de olsa ölümsüz ve gençtik. Kardeşimin öldüğünü düşündükçe aslında kendimi de suçluyorum. Eğer onu o zamanlar daha dikkatli dinleseydim bunlar olmazdı.

YÜZLERCE YIL ÖNCE (Tam tarihi hatırlamıyor)

Ölümsüzlüğümüzü kazanalı birkaç yüz yıl oldu. Zaten ikimiz de evlenmedik. Birbirimizden ayrılmak hiç istemedik. Özellikle o bana çok bağlıydı. Bir gün ona hadi dünyamızı dolaşalım dedim. Gençlik hevesim işte. O da ilk baş biraz çekimser olsa da sonunda kabul etti. Tüm toprakları yürüyerek dolaşmaya başladık. Yorulmuyoruz, uykumuz da gelmiyor. Acıkmıyoruz da. Yolda yürürken:

Kim-“Abla.”

Miras-“Efendim”

Kim-“Sence ölmek nasıl bir duygu merak ediyor musun?”

Miras-“Ölmek mi? Bizim için imkansız bir şey.”

Kim-“Biliyorum ama yüzlerce ölen arkadaşım oldu. Bazıları acı içinde öldü, bazılarıysa ölürken mutluydu. Bazıları korkuyordu bazılarıysa kabullenmişti. Acaba ölüm nasıl bir şey? Merak ediyorum. Kitabında yazıyor mudur?”

Miras-“Yazsa bile sana söylemezdim. Çünkü senin kitabın yakıldı.”

Kim-“Hak etmediğime kim karar veriyor ki? Sadece küçük bir sınama yaptılar ve hemen karar verildi. Önceden haber vermelilerdi. Hem orada ne yazıyor? Yani bizim hakkımızda bir şey yazıyor mu?”

Miras-“Kitabın içeriği hakkında da bilgi veremem.”

Kim-“Orada kural olarak mı yazıyor?”

Miras-“Evet. Hak etmeyen kitabı okuyamaz yazıyor.” Yalan söyledim. Sadece ondan farklı olarak benim kitabım var diye ona kitabın içeriğini hiç anlatmadım. Keşke anlaysaydım.

Kim-“Hıh. Tanrılar çok cimri. Ben tanrıça olsam kullarıma bütün kuralları direk söylerdim”

Miras-“Ama sen tanrıça değilsin.”

Kim-“Olmayacağım anldıbına gelmez.”

Miras-“Ne demek istiyorsun?”

Kim-“Ölümsüzüm. istersem kendi tarikatımı kurup tanrıça olabilirim. Sen de gördün. Ölümlüler bile öleceklerine rağmen tarikat kurabiliyorlar. Biz neden yapamayalım?”

Miras-“Çünkü yalan söylemek doğru bir şey değil. Biz de onlar gibiyiz. Sadece ölemiyoruz.”

Kim-“Abla. Çok küçük düşünüyorsun. Yürüyerek dünyayı dolaşıyoruz. Ve sen hala normal olduğumuzu mu düşünüyorsun? iyi o zaman. Sen tanrıça olma. Ben olurum.”