Evet beyler bundan tam 14 sene önce mevzun olmuştuk. Bunun çok yakın bir arkadaşı benden hoşlanıyordu ismi Pınar'dı. Kız çok güzel mavi gözlü sarışın incecik dal gibi bir kızdı fakat çok uzun boyluydu. Hatta benden de uzun o yüzden hiç ısınamamıştım ben buna. Ben de bunun arkadaşı hafizeye yanığım. Okulun son senesinin ikinci döneminde Pınar'ın ailesi taşınmıştı ve kızı başka okula almışlar. Ağlaya ağlaya vedalaşıp gitti arkadaşlarıyla. Hafize hep haber getirirdi bana Pınar öyle dedi şöyle diyor vs ben de hep istemiyorum yok falan derdim o da ne inatçısın be erkeksin ne olur denesen bir kere diye ikna etmeye çalışırdı beni.

Pınar gittikten sonra aradan 15-20 gün geçti okulda yine sohbet ediyoruz. Neden dedi kıza bir kez yanaşmadın, şans tanımadın çok güzeldi vs. Nedeni var işte falan diye geçiştiriyorum bende. Neymiş abi nedeni falan diyor buda bayağı üstüme geliyor. Nedeni seni seviyorum ben Hafize artık cidden yeter dedim. Kız tabi şok. Neyse görüşürüz dedim ben gittim. Heralde bir daha konuşmayız zaten ne konuşçaz falan diyorum keza o gün hiç konuşmadık. Eve gittiğimde mesaj geldi tüm bu direniş benim içinmiydi diye. Mesaj atmadım ben buna. Hafta sonu geçti okula gittik. Baktım okulun kapısının önünde beni bekliyor bu gel biraz konuşalım dedi. Bir şey demeden sessizce okuldan biraz uzaklaştık bir sokağa girdik. Konuşmak istemiyor musun dedi bu. Ne konuşçaz ki dedim her şey açık net. Ortada bir karar verilmesi gereken bir durum var ve ben bu kararın verilmesini istemiyorum. Çünkü olumlu olmasada olumsuz bir şey duymak istemiyorum dedim.

Hikayenin 2.partı var isteyen olursa yazarım hemen.