okulun ilk günü bahçede toplandık bizim eski sınıftakilerle. ne yarak yicez diye düşünüyoz kara kara. ayrı gayrı nasıl olacak onun yasını tutuyorduk. derken bir tanesi atladı
-lan kerhane bizim okula çok yakın biliyor muydunuz
ben liseyi kazandığımda dersane hocam bana bunu söylemişti. hadi iyisin arada mektebi ziyaret eden diye.
k:olum ben de biliyorum da ne işimize yarar yaşımız tutmuyor
erk:gidek de bi görek lan azdım amk
biz bilmiyoruz tabi direkt yol üzeri karıları görecez falan sanıyoruz. bazıları gelmedi. ben hasan yusuf erk alperen çağatay ifo çıktık okuldan yürüyoruz.
erk:lan yaşımız tutsa ne giberdik var yaaaa
alperen:günah amk deme öyle
erk:ya sus amk günahsa ne diye geliyon
alperen:merak kardeş merak...
yolda güle oynaya gidiyoz. hiçbirimiz yerini bilmiyor ama abilerimizden falan duyduğumuz şekilde yürüyoz.
erk:üst geçit var ya şurda onu geçince sağda
hasan:sol taraf zaten tren yolu amk
erk:tamam la işte anlatıyoz ne bozuyon
hasan: sus tuvalete zütürürüm seni de haaa (tuvalet=hasanın ringi)

tam üstgeçide vardık varacaz. sağımızdaki fabrikadan havlama sesi geliyor. dönüp baktık iki tane doberman.
k:olum koşmayın sakın
kim olduğunu züt korkusundan anlayamadığım arkadaşım: bunlar bizi yer sonra giber
deyince herkes koşmaya başladı kerhane istikametinde. hasan bini direkt tren yoluna attı kendini. adam tarzanmış meğer. düz ve 3 metre duvara tırmanıp kurtardı canını. biz de çil yavrusu gibi dağılarak koşmaya başladık. biz koşuna köpekler de takıldı peşimize. erk zütlü göbekli onu geçtim direkt en arkadan gelip. yusufu geçtim ifoyu geçtim. çağatayla yan yana koşuyoz onu geçtim bana vicdansız bin bakışı attı. alpereni geçerken tuttu amk beni.
k:lan bırak napıyon mal
a:kanka arkada bırakma beni
k:gibecem bırak manyak mısın dıbına koyim diye vurdum eline kurtardım kendimi