Saçlarım berber önlüğünden zemine döküldükçe aynada -eskiden alışkın olduğum- görüntümden parçalar artmaya başladı. Tıraş bittiğindeyse oksitlenmiş madeni bir paranın kimyasal yöntemlerle eski parlaklığına kavuşması gibi yüzüm eski parlaklığına, saçlarımsa tarağa itaat edebilecek bir uzunluğa kavuşmuştu. Eve gittiğimde sıra uzayan tırnaklarımdan kurtulup, dişlerimi fırçalayarak akşam yemeği için kendimi iyi hissedeceğim -uzun zamandır giymediğim ve hala temiz kalabilen- beyaz gömleğimi siyah deri ceketimi ve siyah kot pantolon ile birbirini tamamlayacak olan siyah Harley Davidson marka botlarımı giydim diğer bir deyişle kendimi sıradanlaştırdım. Artık insanların arasına tekrardan karışmaya -ruhen olmasa da fiziksel olarak- hazırdım.