Sizinle posterini alıp duvarıma astığım Doronthy Nolte’nin bir şiirini paylaşayım. Bu şiir geçmişimizin yaşamımızda ne büyük rol oynadığını sade bir şekilde özetliyor.

Eğer bir çocuk;
Sürekli eleştirilerek büyümüşse
Yargılamayı ve ayıplananı öğrenir
Kin, şiddet, öfke ortamında büyümüşse
Şiddeti ve kavgayı öğrenir.
Aşağılanarak ve alay edilerek büyümüşse
Acizliği ve utanmayı öğrenir.
Sürekli utandırılmış ve değersiz görülmüşse
Kendisini suçlamayı ve hiçliği öğrenir
Eğer bir çocuk
Anlayış ve hoşgörüyle yetiştirilmişse
Sabırlı olmayı öğrenir
Cesaretlendirilmiş ve teşvik edilmişse
Güven duymayı öğrenir
Övülmüş ve takdir edilmişse
Takdir etmeyi ve teşvik etmeyi öğrenir