Uyandığımda Luka ve Charizard başımda duruyordu. Aşağı katmana indirmişler beni.

Charizard-"iyi misin?"

Alduin-"Hayır. Değilim. Sadece yalnız kalmak istiyorum."

Luka-"Yalnız kalmak sende daha kötü hasarlara yol açacak. Yanında kalmamız daha iyi olur."

Alduin-"Evladım hayattaki amacını yerine getiremeden... Hatta daha hayatı öğrenemeden öldü. Siz acımdan anlayacak mısınız ki? Benim acımı ancak başına gelen anlar. Ve tek yavrusu ölü doğan ejderha da benim."

Charizard-"Acını anlamıyoruz ama bizi suçlamanı hiç aklım almıyor. "

Alduin-"O konuda özür dilerim. Bir anlığıma öfkeme yenik düştüm. Ama şimdi yalnız kalmak istiyorum. Tekrar size karşı hata yapmamak için." dedim ve oradan uzaklaşmaya başladım.

Luka-"Eğer kendini iyi hissetmezsen bize seslen."

Alduin-"Tamam." dedim ve oradan uzaklaştım.

Halis ile konuşmalıyım. Gözlerimi kapattım ve odaklandım.

Alduin-"Halis. Yardımına ihtiyacım var."

Halis-"Alduin. Sen misin?"

Alduin-"Evet."

Halis-"Sen seslenene kadar varlığını bile unutmuştum." Karşımda belirdi. Zihinsel becerilerini geliştirmiş. O da odaklanıyor. ikimiz de boş bir salondayız. Bayağı büyük bir salon. Halis'in zihnindeyiz demek ki. Halis bir koltuğa oturdu.

Halis-"Seni dinliyorum."

Alduin-"Yokluğumda kendini zihinsel olarak geliştirmişsin."

Halis-"Sadece zihinsel olarak geliştirmedim. Neyse konumuz bu değil. Yardımımı istediğin şey nedir?"

Alduin-"Seninle en son beden değiştirdiğimizde hiç kımıldadın mı?"

Halis-"Hayır. Dediğin gibi sabit kaldım." Kendine kırmızı bir içecek doldurdu ve içmeye başladı.

Halis-"Merak etme şarap değil. Vişne suyu."

Alduin-"Şarap veya vişne suyu ne bilmiyorum ama burada içtiğin şey gerçek vücuduna etki etmiyor."

Halis-"Bu tapınakta bize dünyevi arzularımızı bu şekilde kapatmayı öğrettiler. Ve seninle konuştuğumdan beridir sanki buradaki her şey daha da gerçekçi. Bu da senin ejder gücünden falan olmalı." Dalga geçer gibi söylemişti. Pek aldırış etmedim.

Halis-"Sen buraya ciddi bir şey için geldin. Senin... Hmm. Senin sayende hayatım kurtuldu desene."

Alduin-"Bu da ne demek?"

Halis-"Yakın zamanki anına baktım. Yavrun ölmüş."

Alduin-"Bir daha izinsiz anılarıma bakmanı istemiyorum."

Halis-"Sen de benimkine istediğin kadar bak. Artık sen de anlıyorsun. Gerekmediğinde nasıl kenara savrulabileceğini. Babam sizin diyarın yerini söylememek için bizi kenara savurdu, kardeşlerin de yavrun ölünce seni... "

Alduin-"BU KADAR YETER" Işıklar açılıp kapandı. Öfkem onun zihninde sarsılmaya neden oldu.

Halis-"Madem sesimizi yükselteceğiz o zaman yükseltelim. Annemi kendi ölü doğacak yavrun için feda ettin." Nereden biliyor? Zihnimde gereğinden fazla bilgiye bakmış. Bedenim küçülmeye başladı.

Halis-"Seni öldürmek için binlerce yol düşündüm. Şu an ise benim dünyamdasın. Senin zihnini burada öldürürsem geriye sadece boş kabuktan bedenin kalacak. Şu an avucumun içindesin." Gerçekten de avucunun içine kadar küçüldüm.

Halis-"Ölmen için sadece avucumu sıkmam yeterli."

Alduin-"O zaman öldür. Yavrum öldü, kardeşlerim ihanet etti. Kimsem kalmadı." Elini kapatmaya başladı. Ben de gözlerimi kapattım. Geri açığımda kendi boyutuma geri dönmüştüm.

Halis-"Sonunda kalbinden geçeni itiraf ettin. Evet, kardeşlerin sana ihanet etti. Ama kimsen kalmadı diye bir şey yok. Benim için sen, senin için ben varım bundan sonra."

Alduin-"Annenin ölümüne izin vermeme rağmen... Beni kabul mü ediyorsun?"

Halis-"ikimiz de büyük acılar çektik Alduin. Bu bizi birbirimizden uzaklaştırmak yerine yaklaştırmalı diye düşünüyorum. " Elini uzattı. "Sana yardım edeceğim. Bundan sonra benim için sen, senin için de ben varım." Beni kabul etti. Annesinin ölümüne izin vermeme rağmen.

Alduin-"Tamam." dedim ve kanadımı uzattım. Neden uzattım bilmiyorum ama o elini uzatınca benim de kanadımı uzatasım geldi. Kanadımın önde kemik olan kısmını sıktı ve sonra bıraktı. Ve gözlerimi açtığımda yine ejderha diyarındaydım.